Vlaanderen heeft nood aan een Grace Blakeley.

Socialisten moeten de banken op net dezelfde manier aanpakken als Margaret Thatcher dat deed met de vakbonden.

De 'krachtige' overheid van Jambon I heeft vooral 'marktversterkende' ambities.

Het is een ideologische optie om minder overheidstaken zelf uit te voeren en er liever de privésector rijk mee te maken.

Tenzij ze kermispony's verkopen, gaan ondernemers de volledige straffeloosheid tegemoet met dit regeerakkoord.

Je kan geen Vlaamse gemeenschap vormen met enkel de blik op het verleden.

Weet u nog, die keer toen Liesbeth Homans de kinderarmoede zou halveren? Dat waren tijden zeg. Maar er was tenminste ambitie.

Het wordt op meerdere punten nog uitkijken naar de Beleidsnota van de nieuwe minister van Wonen, Matthias Diependaele.

Er worden hoge ambities gesteld in het luik Werk van het Vlaamse regeerakkoord, maar ze worden meteen de kop ingedrukt in het begrotingsluik.

Met bepaalde symbooldossiers dekt men toe dat men eigenlijk een conservatief verhaal wil vertellen over onderwijs.

Men creëert zoveel drempels en uitsluitingsmechanismes dat we nu al kunnen voorspellen dat er minder in plaats van meer inburgering zal zijn.

De spanning tussen het Vlaamse regeerakkoord en het Mechelse model ligt open en bloot.

Het idee dat iemand slechts aanspraak kan maken op sociale bescherming als hij eerst voldoende heeft bijgedragen, botst op juridische bezwaren.

Vanwaar komt het idee dat dat alle Vlamingen goesting hebben om zelf te zoeken naar de juiste zorg?

Het nieuwe media- en cultuurbeleid leest als één grote Vlaams-nationalistische verkiezingscampagne in aanloop van 2024.

De 'noordelijke' klimaatambitie weerspiegelt de kansen en opportuniteiten die deze landen zien, en staat in schril contrast met het Vlaamse getreuzel.

Kristen R. Ghodsee windt er geen doekjes om: socialisme leidt tot economische onafhankelijkheid, betere arbeidsvoorwaarden en ja, zelfs tot betere seks.

Paul Mason kan de verwachtingen niet inlossen. Dit is een boek met een hoog utopisch gehalte, maar met te korte beentjes.

Klimaatbeleid is in het vizier gekomen van rechts-populisten en nationalisten die er een electoraal wingewest in zien.